When did the whole world get drunk?

Questioner: Sadhguru, I wish I could simply sit for long hours, but I am just not able to keep my body still. How can I overcome this limitation?

Sadhguru: To sit still, definitely your body needs to be conditioned – hata yoga is towards that. But even if your body is in a good condition, you still will not be able to sit still, unless you settle some other aspects.

There are eight limbs of yoga –

சிறுகதை #4: பெருந்திணை: பிரிவு ஆற்றாமை

சித்திரை மாத இரவு. தலைக்கு மேல்  நட்சத்திரங்கள் செறிந்து தெளிவாக இருந்தது வானம்.குஞ்சு ரொம்பவே குழப்பமாகத்தான் இருந்தான், எந்த துக்கமோ சந்தோஷமோ அதை அனுபவிப்பதை விட அதை நோண்டி ஆராய்ந்து புதிர் அல்லாததை புதிராக நினைத்து பதில் தேடுகிறேன் என்று தன்னையே குழப்பிக்கறது ஒரு பழக்கமாகவே ஆகிவிட்டிருந்தது இது நாள்வரை.  செல்ஃபோனை நோண்டிக் கொண்டிருந்தான். சாதாரன நாட்களாக இருந்தால் வானில் அகன்ட வெளியை நோக்கி அவற்றின் புதிர்களுக்கு விடைக்காண முயற்சிக்கலாம். இது அதுவும்  இல்லை. ஆனால் என்னவோ மல்லாக்க படுக்கப் போட்டு பெரியதொரு பாறையை நெஞ்சின் மீது ஏற்றி வைத்தது போல பாரம் கனத்தது. விலக்கும் தோறும் கனக்கும் போல. பாறையாகவே ஆகிவிட்டாலன்றி வேறு மார்க்கம் இல்லை என்று தோன்றியது.

Apps to Know #2: LS 2014 - App for Lok Sabha Election Result Updates.

Iphone App for election results: LS 2014, An Iphone App which directly enables user to receive the most awaited upcoming Lok Sabha Election results and its related information. This App named as LS 2014.

This app not only covers the numbers but also the portfolio of the contestants, winning contestants' margins etc. Several Lok Sabha related gaming apps have deployed recently which meant for only fun but this app stands mature comparatively among other Lok Sabha related apps by considering the seriousness of serving people with the correct election related information in order to help the citizen to know what abouts of his/her governments' constitution.

When interviewing Mr.Praveen (Arivu Innovations), owner cum developer of this app LS 2014, we came to know about his seriousness and efforts he has been taken to ensure the common man's user experience
in fetching election related updates. In the future, Praveen wish to add more news apart from only election related news in his app.

To download the app from the Iphone stores: http://goo.gl/AaxUFJ

He brings news to the android users also, android version of LS2014 will be released before next month (May 2014).

Cyherhe@d

April 2014

For more Apps to know posts

Movie Review #4: Gravity(2014) - English

Gravity is an experience rather than a mere viewing.  Its one of the rarest of movies that transports you to a different world that has lasting impression even after the end credits roll.

I was told that Gravity should be experienced in 3D especially in big screen.  That was quite true.  Having watched in the big screen, I doubt whether it would be the same movie when seen in a small screen albeit in 3D.  I would even go further and say if you don’t watch it in big screen, you rather don’t watch it at all.  Please don’t mistake, Gravity is not just about visual gimmicks.  It is still character oriented.  Even if you put aside all the visuals, it still holds good as a strong character-based movie, however 3D takes it to the next level.

The movie revovles around just two primary characters, Dr. Ryan Stone (Sandra Bullock) and Matt Kowalski (George Clooney) who are on a space mission to service the Hubble Space Telescope.  Things goes awry from there and the pair bumps into one disaster after the other.  Now, Ryan just wants to do a simple thing that every strayed living being would do: Go home.  But, such a seemingly simpler task becomes herculean at every passing moment.

Making believe is one thing, but pulling completely into a movie is something amazing.I

tried to remind myself that what appears on the screen is just a movie and not a reality, but I couldn’t successfully do it.  I was even grappling the seat afraid of getting afloat by just watching the events on screen.  There is one sequence where two astronauts, connected to a rope, encounter fast moving space debris.  Viewers, please be careful - you will be ambushed.

Director Alfonso Cuarón, sets up the atmosphere (literally) slowly but builds up the events gradually with the help of some great special effects.  It could have been another disaster movie if it just focusses on the calamities, but by showing the feelings of the protagonist, we tend to get attached to her.  We get breathless when her oxygen level decresses.  We get motion sickness when she is spun out in the space.  At one point, I thought that it is futile to survive such odds and that is exactly the protagonist also concludes.  We are with her all the time and feel for her.  An unexpected motivation from an impossible source gives her the necessary energy to give a fight before resigning to fate.

Like a tiger that waits for the right moment to pounce on its prey, Steven Price, the music director, who remains in the background for the most of the time, emerges with an astounding music sequence at the final moments of the film.  I was reminded of soundtrack of the films "Memento" and "The Dark Knight" which were integral to setting the tone of the respective climax scenes.

Some more movies comes to my mind.  "Moon" was very similar in setting the atmosphere, but it was out and out a character driven movie on a peculiar environment.  "Sunshine" is another that comes close to setting up the life in spacecraft and the ever-present Sun.  But, talk about spacewalk, Gravity stays at top.

The Force is Overwhelming

Madhan

April 2014

Click here, for more Movie Reviews

Short Stories #7: Step Up

He stepped down from the dais. The crowd gave him a standing ovation. People admired him for his extraordinary music sense. His concert was a big hit. As always.

Sheela was watching the concert live. She went to the backstage and gave him a tight hug. “The best thing about you is your simplicity, Rajesh. You'll reach soaring heights.”

For a minute, he traveled ten years back. “Ivanellam paadala nu yaaru azhutha? Kudumbathula kanji ke vazhi illa, ithula paatu thevaya? Avanum avan sattaiyum!!”, the words she spoke to her husband, his maternal uncle, when he had been to Sheela's place after his failure in the first audition.

“Come home after the concert Rajesh. Your uncle would be expecting you. Dinner is at our place only.”, she invited him with pride.

He smiled, thanked and waved her a Good-Bye. But someone within him was laughing out aloud.

*********
Ivanellam paadala nu yaaru azhutha? Kudumbathula kanji ke vazhi illa, ithula paatu thevaya? Avanum avan sattaiyum!!
Translation : Who gave a damn about his music? His family struggles for a single course meal and he cares only about his music. Look at him and his pathetic dressing sense.

Ashwakann

 April 2014

Click here for more short stories on the other world

தமிழ்க்கவிதைகள் #6: பவதி பிக்‌ஷாம் தேஹி

எப்படியாவது 

இந்த புன்னகையை

தக்கவைத்துக் கொள்ள முயல்கிறேன்

சத்தியமாக எனது

இல்லாதவைகளை உன்னிடம் நான்

திணிக்கவில்லை

நீ அன்று உணர்ச்சிவயப்பட்டு

குத்தினாயே

அந்த

கத்தி மீதோ உன்மீதோ

எனக்கு எந்த புகார்களுமில்லை

நாம் வேடிக்கை பார்க்கும் ஆற்றில்

நாம் துப்பிய எச்சில்

எத்தனை விநாடிகளில்

காணாமல் போகிறது என்பதற்கு

எப்போதும் உன்னிடம்

நான் பந்தயம் கட்டியதில்லை

முடியவில்லை எனினும்

எப்போதும் தனியாகவே நடக்கிறேன்

முத்தத்தைத் தவிர உன்னிடம்

எதுவுமே ஏற்றதில்லை

உன் கால் கடிக்காத

செருப்பைப் போல அல்லாது

உன் கக்கத்தில் அறுக்காத

புதிய ஜாக்கெட்டைப் போலும் அல்லாது

நீ உள்ளே நுழைகையில்

ஏற்கெனவே எரியும்

விளக்கை போலதான் 

இருக்க விரும்பினேன்

நன்று

நடக்கட்டும்

என்னை நீர்ப்பதைக் காட்டிலும்

உன்னைக் கட்டமைப்பதே 

உனக்கு மிக நல்லது

பவதி பிக்‌ஷாம் தேஹி என்பதற்கும்

த்தா.. சோறு போட்றீ

என்பதற்கும் வேறுபாடு உண்டா என்ன..

அசிஸ்டன்ட் டைரக்டர்.

ஏப்ரல் 2014

நேர்காணல் #1: ஓரான் பாமுக்

ஓரான் பாமுக்
”ஒவ்வொரு நாளும் சராசரியாக பத்து மணிநேரத்தை எழுதுவதற்காகக் கழிக்கிறேன்”

”எனக்கு ஞாபகம் உள்ளவரை,எதை எழுதுவது என்று எனக்குத் தெரிவதற்கு முன்பாகவே ஒரு நாவலாசிரியனாக நான் முடிவெடுத்தேன்.இரண்டு நாவல்களை ஒரே வகையில் எழுதாமல் பார்த்துக் கொள்கிறேன். வடிவத்திலும்,நடையிலும்,மொழியிலும்,மனப்பாங்கிலும், ஆளுமையிலும் பரிசோதனைகள் செய்வதும்,ஒவ்வொரு புத்தகத்தையும் வித்தியாசமாக யோசிப்பதும் தான் சுவாரஸ்யம்,சவால்.”
-ஓரான் பாமுக்

*******எந்த இடத்தில் அமர்ந்து எழுதுகிறீர்கள்?

பாமுக் : நீங்கள் உறங்குகிற அல்லது உங்கள் துணைவருடன் பகிர்ந்து கொள்கிற இடத்திலிருந்து நீங்கள் எழுதுகிற இடம் தனியாக இருக்க வேண்டுமென்பது என் அபிப்ராயம்.குடும்பச் சடங்குகளும் பழக்கங்களும்
கற்பனையை எந்த விதத்திலோ கொன்றுவிடுகின்றன.எனக்குள்ளிருக்கும் அரக்கனை அவை கொன்றுவிடுகின்றன.கற்பனை செயலாற்றத் தேவையான,மற்றோர் உலகத்திற்கான ஏக்கத்தை,சுவாரஸ்யமற்ற குடும்ப வழமை மங்கிப்போக வைத்து விடுகிறது.எனவே பல வருடங்களாக,என் வீட்டிலிருந்து தள்ளி ஓர் அலுவலகத்தையோ அல்லது சிறியதோர் இடத்தையோ எழுதுவதற்காக வைத்திருக்கிறேன்.எனக்கு வெவ்வேறு குடியிருப்புகள் எப்போதுமே இருந்திருக்கின்றன.
என் மனைவி கொலம்பியா பல்கலைக்கழகத்தில் பி.ஹெச்டி செய்யும் போது ஒரு பாதி செமஸ்டர் காலத்தை நான் அமெரிக்காவில் கழித்தேன்.மணமான மாணவர்களுக்கான குடியிருப்பில் நாங்கள் தங்கியிருந்தோம்.போதிய இடமின்மையால் அதே இட்த்தில் நான் தூங்கவும் எழுதவும் வேண்டியிருந்தது.குடும்ப வாழ்க்கையின் மிச்சங்கள் சுற்றிலும் இறைந்திருந்தன.இது என்னை வீழ்த்தியது.காலையில் ஏதோ வேலைக்குப் போகிறவன் போல என் மனைவியிடம் ‘குட்பை’ சொல்லி விட்டு வீட்டை விட்டு வெளியே வந்து சில ’பிளாக்’குகளைச் சுற்றிக் கடந்து விட்டு அலுவலகத்திற்குள் நுழையும் ஒருவனைப் போன்ற பாவனையில் திரும்ப வீட்டிற்கு வருவேன்.
பத்து வருடங்களுக்கு முன்னால் பாஸ்ஃபோரஸ் ஜலசந்திக்கெதிரே பழைய நகரத்தை நோக்கியபடியிருந்த ஒரு குடியிருப்பை நான் கண்டுபிடித்தேன்.இஸ்தான்புல்லின் மிகச்சிறந்த ‘வ்யூ’வைக் கொண்டிருந்தது அது.நான் வசிக்குமிடத்திலிருந்து இருபத்தைந்து நிமிட நடையில் இருந்தது.புத்தகங்கள் நிரம்பி,ஜன்னலையொட்டி என் மேஜை அமைந்த இடம்.ஒவ்வொரு நாளும் சராசரியாக பத்து மணிநேரத்தை அங்கே கழிக்கிறேன்.

*****ஒரு நாளைக்கு பத்துமணி நேரமா?

பாமுக் : ஆம்,நான் ஒரு கடுமையான உழைப்பாளி.அதை அனுபவித்துச் செய்கிறேன்.பேராசைக்காரனென்று சிலர் என்னைச் சொல்வதில் உண்மை கூட இருக்கலாம்.ஆனால் நான் செய்வதை ரசித்துச் செய்கிறேன்.ஒரு குழந்தை அதன் பொம்மைகளோடு விளையாடுவதைப் போல என் மேஜையில் அமர்ந்து பணியாற்றுவது எனக்கு விருப்பமாக இருக்கிறது.முக்கியமாக அது ஒரு வேலைதான்,ஆனால் அதுவே விளையாட்டாகவும் சந்தோஷமாகவும் கூட இருக்கலாம்.

*******நீங்கள் எப்போதாவது கவிதை எழுதியதுண்டா?

பாமுக் : இதை அடிக்கடி கேட்டிருக்கிறார்கள்.பதினெட்டு வயதில் துருக்கி மொழியில் சில கவிதைகள் எழுதி பிரசுரமும் ஆகியிருக்கின்றன.அதன்பின் விட்டுவிட்டேன்.இதற்கு என் விளக்கம் என்னவென்றால் கவிஞன் என்பவன் மூலமாகத்தான் கடவுள் பேசுவதாக நினைக்கிறேன்.கவிதையால் நீங்கள் பீடிக்கப்பட வேண்டும்.கவிதை எழுத நானும் முயற்சித்தேன்.ஆனால் கொஞ்ச காலம் கழித்து கடவுள் என்னிடம் பேசுவதில்லை எனக் கண்டு கொண்டேன்.இது எனக்கு வருத்தமாக இருந்தது.அதன்பின்,கடவுள் என் மூலமாகப் பேசுவதாக இருந்தால் அவர் என்ன பேசுவார்?என்று கற்பனை செய்ய முயற்சித்தேன்.நான் மிகவும் சிரத்தையாக,மெதுவாக,அது உரைநடை எழுத்தாக,புனைகதை எழுத்தாக இருந்தது.எனவே ஒரு குமாஸ்தாவைப் போல நான் பணியாற்றத் தொடங்கினேன்.மற்ற எழுத்தாளர்கள் நான் இப்படிக் கூறுவது ஓர் அவமதிப்பாக நினைக்கலாம்.ஆனால் இதை நான் ஒப்புக் கொள்கிறேன்.நான் ஒரு குமாஸ்தாவைப் போல உழைக்கிறேன்.கவிஞனைப் போலல்லாமல் நாவலாசிரியனுடையது ஒரு குமாஸ்தா பணியைப் போன்றது என்பதை அடிக்கோடிட்டுச் சொல்கிறேன்.நாவலாசிரியன் ஓர் எறும்பைப்போல நெடுந்தூரத்தை அவனது பொறுமையால் மெதுவாகக் கடக்கிறான்.ஒரு நாவலாசிரியனின் அருளிப்பாட்டினாலும் கற்பனாவாதப் பார்வையிலும் நம்மைக் கவர்வதில்லை.அவன் பொறுமையினால்தான்.

*******போகப்போக,உங்கள் எழுத்து உங்களுக்கு எளிதாக விட்டதென்று நீங்கள் கூறுவீர்களா?

பாமுக் : துரதிருஷ்டவசமாக இல்லை.என் கதாபாத்திரம் அறை ஒன்றிற்குள் நுழைய வேண்டும் என்று சில நேரங்களில் தோன்றும்.இருந்தும் அவனை எப்படி உள்ளே கொண்டு வருவது என்று தெரியாது.எனக்குத் தன்னம்பிக்கை கூடுதலாகவே இருக்கலாம்.அதனால் பரிசோதனைகள் கூடுதலாகவே இருக்கலாம்.அதனால் பரிசோதனைகள் எதையும் புரியாமல் பேனாவின் முனைக்கு என்ன வருகிறதோ,அதை எழுதுவதால் சிலவேளைகளில் அது உதவிகரமாக இருப்பதில்லை.கடந்த முப்பது வருடங்களாக நான் புனைகதை எழுதி வருகிறேன்,எனவே நான் சிறிதளவு முன்னேறியிருப்பதாகத் தான் நினைக்க வேண்டும்.இருந்தும் சிலநேரங்களில் வழியேதுமில்லாத முட்டுச்சந்தில் வந்து நின்று விடுகிறேன்.அறைக்குள் ஒரு பாத்திரத்தால் நுழைய முடியாது,என்ன செய்வதென்று எனக்கும் தெரியாது,இன்னமும்.முப்பது வருடங்கள் கழித்தும்.
புத்தகங்களை அத்தியாயங்களாகப் பிரித்துக் கொள்வது நான் சிந்திக்கும் முறைக்கு மிக முக்கியமானது.ஒரு நாவலை எழுதும் போது,கதைப்போக்கை முழுமையாக நான் அறிந்திருந்தால்-பெரும்பாலும் எனக்குத் தெரிந்திருக்கும்-அதனை அத்தியாயங்களைப் பிரித்து ஒவ்வொன்றிலும் நிகழவேண்டிய விவரங்களை யோசித்துக்கொள்வேன்.முதல் அத்தியாயத்தில் துவங்கி வரிசையாக எழுதுவதென்பது அவசியமில்லை.எனக்கு தடங்கலாகும் போது அதுவொன்றும் எனக்கு மோசமான விஷயமில்லை-என் கற்பனையில் எது கிளைக்கிறதோ அதை எழுதத் தொடங்கி விடுவேன்.முதல் அத்தியாயத்தை எழுதிவிட்டு ஐந்தாவதிற்குச் சென்று விடுவேன்.பின் அது எனக்கு உவப்பாக இருக்காவிட்டால் பதினைந்தாவது அத்தியாயத்திற்குச் சென்று அங்கிருந்து தொடர்வேன்.

தமிழில் : ஜி.குப்புசாமி.

(தீராநதி மே 2008.ஜீன் 2008 ஆகிய இரு இதழ்களில் வந்த பாமுக்கின் நேர்காணலில் மே 2008 இதழிலிருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட சில பகுதிகள்)

நன்றி : தீராநதி (மே 2008)

Movie Review #3: The Prestige (A Mesmerizing Magic)

During its release, ’Prestige’ was dubbed as a cheat by most of the top critics. Either they were too naive or expected another ’Memento’ (my all time favourite) from Christopher Nolan. I agree that the end is not thoroughly convincing and takes a complete U turn from the entire movie’s theme. 
However, this didn’t stop me from admiring the rest of the movie, no matter how many times I see it. 
’Prestige’ looks into two egoistic magicians, who are too obsessed to outmatch each other and in the process enduring great mutual loss. Alfred Borden (Christian Bale) and Robert Angier (Hugh Jackman) are magician apprentices. When Alfred, during a magic show, accidentally kills one of the performer, Julia (Piper Perabo), who also happens to be Robert’s wife, the war starts. Both embark on their separate careers, with only one agenda in mind: to destroy each other. 

The plot unfolds non-chronologically and there lies the greatest entertainment. It is shown as Alfred reading Robert’s diary, which mostly consists of how Robert tries to understand a magic trick by reading Alfred’s cryptic diary. We get to see events unfolding layer by layer as the movie switches from Robert’s diary to Alfred’s diary. Robert is a natural showman, but less talented of the two. He is successful but always envies on how Alfred is able to pull out ’The Transported Man’, Alfred’s trademark magic. The talented Alfred lacks presentation skills and therefore less successful in his endeavors. What is similar between them is the ruthlessness to go beyond any limit to achieve their obsessions. Robert even gambles his girlfriend to spy on Alfred, while Alfred is ready to lead a ’double’life if that is what it takes to keep his magic a secret. 

This movie itself resembles a magic that is carefully executed to hold our attention till the end. If you are not watching closely, you will end up losing an important trick or two. In fact, that’s the reason for the punch line: Are you watching closely? The entire plot is in fact revealed in a scene, where a pigeon trapped in a cage crushed to death and moments later brought back to life. The small boy who watches this magic is able to understand the trick by his sheer innocence and grieves for the bird while all the adults applaud the magic. 

It is also interesting to see how Alfred and Robert ploys to ruin each other. Robert plants himself in Alfred’s Bullet Catch magic that costs Alfred his fingers. As a revenge, Alfred paybacks by breaking Robert’s leg and inducing a mutiny within his team. The scene where Alfred talks to Robert’s double intentionally mistaking him as Robert and subtly hinting on how he should keep a check on his double is a masterpiece. 

Nolan uses frequent parallel shots in his narration and he is quite successful with that. The way the film opens with the voice over of Cutter (Michael Caine): "Every magic has three acts: the pledge, the turn and the prestige" is excellent. We see Cutter performing a bird trick to a little girl with parallel shots on a stage performance subtly implying a connection. As in ’Memento’ the answer to the movie lies everywhere throughout the movie and all we have to do is watch it closely (again). 

The climax is the most controversial part where the film crosses its rules and move to the science fiction territory. It is certainly a letdown for such a great build up. But on afterthoughts, it’s difficult to envision an alternate way to conclude the film. The final battle of words between Alfred and Robert is quite thought provoking. When we end up tallying the successes and sacrifices from both sides, it’s unclear on who has gained and who lost the war. 

Christian Bale and Hugh Jackman fit to their roles like gloves. Michael Caine as Cutter is the narrator and hence we often see his point of view. Scarlett Johansson as Olivia is the spy who changes sides. ’Prestige’ is a visual treat that needs to be enjoyed by involvement and further enhances watching experience on repeated viewing. 

Madhan

April 2014